Να τη και η Κέλυ μας

Διάβασα πρόσφατα στο ΒΗΜΑ επιστολή της δικιάς μας… Κέλυς Βαλταδώρου και ακόμα να ηρεμήσω. Η κα Βαλταδώρου λοιπόν από τις Σέρρες όπως αναφέρει.. λέει τα εξής:

Η κυρία Κέλυ Βαλταδώρου, από τις Σέρρες, γράφει:

Ανήκω στη γενιά των τριαντάρηδων, των παιδιών που το μέλλον τους δεν είναι απλώς υποθηκευμένο αλλά έχει ήδη κατασχεθεί. Οταν ο κ. Τσίπρας ανέλαβε εξουσία είπαμε: Βρε λες; Λες να συμβεί κάτι επιτέλους; Κάτι να αλλάξει;


Η αλήθεια είναι ότι πάντα με προβλημάτιζε λίγο το σχήμα: μπροστά ο 30άρης Αλέξης, πίσω ο μέσος όρος ηλικίας στο 70,5. Λέγαμε όμως δεν πειράζει. Πάντα με προβλημάτιζε αυτό το τρομακτικό σχεδόν συνονθύλευμα απόψεων, αρχών, τάσεων και στοχεύσεων. Αλλά σκεφτόμασταν ότι δεν μπορεί, θα υπάρχει μια δημοκρατικά επικρατούσα σκέψη. Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και απαίτησε να αρθεί ο καθείς στο ύψος των περιστάσεων... Και ο Αλέξης, δυστυχώς για τη γενιά μας, απέτυχε. Ηταν εντυπωσιακό φαινόμενο ο Αλέξης και νομίζαμε ότι θα μας εξέφραζε. Ποτέ δεν ήμουν φίλα προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ, πάντα όμως πίστευα ότι η εξ Αριστερών αντιπολίτευση στο ΠαΣοΚ (στο οποίο ιδεολογικά ανήκω) ήταν η μόνη αντιπολίτευση που θα μπορούσε να το κάνει καλύτερο. Γρήγορα όμως έγινε ένα με αυτούς που η γενιά μας έπρεπε να φοβάται. Απέκτησε τον ξύλινο λόγο, έκανε κολιγιές, σταμάτησε να σκέφτεται ως νέος άνθρωπος που αγωνιά για τη χώρα, τη ζωή του, το νεογέννητο παιδί του, και έγινε «αρχηγός». Εντυπωσιακό φαινόμενο ο Αλέξης. Ναι, είναι! Αλλά και ένα τρένο που μπαίνει μέσα σε ένα σουπερμάρκετ εντυπωσιακό φαινόμενο είναι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι καλά έκανε που μπήκε ή ότι εκεί είναι η θέση του. Τελικά η νεότητα από μόνη της δεν είναι πολιτική αξία, μάλλον χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Χωρίς αυτό το παραπάνω καταντά επικίνδυνη... Και από επικίνδυνους είμαστε χορτάτοι, τουλάχιστον εμείς οι 30άρηδες...

Θέλω να σας πω ειλικρινά ότι η επιστολή πραγματικά με απογοήτευσε. Διότι, καλά το ποια είναι η Κέλυ μας, το ήξερα, αλλά τόση υποκρισία δημοσίως πάει πολύ.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, η Κέλυ μας, αν δεν κάνω λάθος είναι μέλος του κορυφαίου οργάνου του ΠΑΣΟΚ στο Ν.Σερρών. Όφειλε λοιπόν να αποκαλύψει και την ιδιότητά της, όταν αποπειράται να κριτικάρει δημοσίως έναν κορυφαίο πολιτειακό παράγοντα όπως είναι ο Πρόεδρος ενός κόμματος που επί σειρά εκλογικών αναμετρήσεων κερδίζει την είσοδό του στη Βουλή και όχι να παρουσιάζεται από την αγαπημένη πασοκική εφημερίδα ως ένα άσχετο άτομο, αχρωμάτιστο, που της ήρθε έτσι να γράψει μια επιστολή.
Ύστερα θα ήθελα να μάθω ποιοι είναι αυτοί οι ηλικίας 70+ που έβλεπε πίσω του η «πολλά υποσχόμενη» Νομικός μας.
Θα ήθελα επίσης να μας πει, πότε απέτυχε ο Αλέξης. Όταν αρνήθηκε τη συνεργασία με την ΠΑΣΟΚΑΡΑ, αποφεύγοντας τον σκόπελο να γίνει ένας ακόμη Βούγιας όπως θα ήθελε η «πολλά υποσχόμενη» Νομικός μας;
Όταν η Ελλάδα ένοιωθε τις επιπτώσεις τις παγκόσμιας κρίσης να ταρακουνούν τα αμμώδη στηρίγματα της οικονομίας και ο Αλέξης ζητούσε την κρίση να πληρώσουν οι Βιομήχανοι, ενώ ο Γ.Παπανδρέου διατυμπάνιζε ότι λεφτά υπάρχουν;
Ποιες ήταν οι «κολιγιές» που έκανε Κέλυ μας; Πες μας να μάθουμε κι εμείς; Ξημερώθηκε μήπως σε κανένα ρεβεγιόν που έστησαν «Βαρώνοι των Media» και τα καταραμένα ΜΜΕ -που στηρίζουν τον Προεδράκο σου και τα λοιπά αμερικανικά συμφέροντα- το αποσιώπησαν;
Σε ένα σημείο του κειμένου σου μόνο συμφωνούμε, στο ότι «η νεότητα από μόνη της δεν είναι πολιτική αξία, μάλλον χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Χωρίς αυτό το παραπάνω καταντά επικίνδυνη... Και από επικίνδυνους είμαστε χορτάτοι».
Μόνο που εγώ επικίνδυνους θεωρώ αυτούς που εμπλέκονται στη πολιτική και η όποια μορφή αγώνα και πάλης εξώκομματικών συμφερόντων, περιορίζεται σε καμιά έμμισθη θέση σε Δ.Σ.